Dag 15 Kaapstad – Robbeneiland 7 oktober 2014

Nadat ik in de ochtend verwend ben met een ontbijtje in mijn kamer, de morgen heb doorgebracht in de lobby, lekker gekletst heb met  twee reisgenoten en hiermee geluncht heb in het hotel, vertrokken we rond 14.15 uur met de bus naar Robbeneiland.

In de haven van Kaapstad aangekomen moesten we nog even wachten voordat we eindelijk de veerboot op konden. Tegen 15.15 uur vertrokken we met deze dienst richting Robbeneiland. Met de golven op de vaarroute heen viel op zich wel mee. Het was heerlijk om bovenop het dek te zitten.

Aangekomen op Robbeneiland, werden we in gereedstaande bussen geladen. Vanuit deze bus werden we eerst rondgeleid over het eiland. Ik wist eigenlijk niet eens dat er nog steeds mensen wonen. Met name oud-gevangenen met hun families. Bijzonder. Het eiland ademt de sfeer uit van geschiedenis. Bijzonder is dan dat juist deze gevangenen die hier opgesloten hebben gezeten, nog steeds – in vrijheid wel te verstaan – wonen. Het zijn juist die mensen die hier de rondleiding in de gevangenis geven.

Na de rondleiding met de bus werden we door een oud-gevangene van deze gevangenis rondgeleid. Bijzonder indrukwekkend. Je krijgt als bezoeker een redelijk goed beeld wat hier allemaal heeft afgespeeld. Zeker ook als je het boek van Nelson Mandela hebt gelezen en je staat daar dan opeens middenin, is de geschiedenis zo voelbaar. Zo indrukwekkend.

Waarom er dan altijd van die mensen zijn die met hun mobieltje spelen, of gewoon lachend en al kletsend door de gevangenis lopen blijft voor mij echt een raadsel. Er heeft op Robbeneiland heel wat afgespeeld, heb daar dan ook respect voor. Zij hebben er o.a. wel voor gezorgd dat wij in vrijheid kunnen leven en dat er nu in Afrika blank en zwart samen kunnen leven. Gevochten tegen de Apartheid. Ga dan niet respectloos om met deze geschiedenis. Ik kan mij daar altijd een beetje kwaad over maken.

Na deze bijzonder en indrukwekkende rondleiding, vertrokken wij rond 18.15 uur weer van het eiland. Ieder met zijn eigen gedachten. De zee was op de terugweg iets meer woester dan de heenweg. Ik ben maar beneden gaan zitten, maar ook daar draaide af en toe mijn maag om. Ik heb op zich niet heel snel last van zeeziekte, maar dit was af en toe wel zodanig wild dat ik in mijn buik, mijn maag wel 10x in de rondte voelde gaan.  Ik was blij dat ik na ruim een half uur weer vaste grond onder mijn schoenen kon voelen.

Afgezien van de wankele zeebenen, was een zeer indrukwekkende middagje Robbeneiland. Morgen (eigenlijk vandaag al) 8 oktober is de laatste dag in Zuid-Afrika. We gaan diverse wijngebieden bezoeken in Stellenbosch en omgeving. Daarna vliegen we in de nacht van woensdag op donderdag weer naar Nederland.

Het was een fantastische reis, maar ik ben ook wel weer blij om naar huis te gaan. Het gemis naar vrienden en familie en zeker naar mijn trouwe viervoeter is de laatste dagen erg aanwezig. Het is goed zo. Ik wil al mijn indrukken die ik hier heb opgedaan rustig gaan laten bezinken en mijn verhalen gaan vertellen aan mijn dierbaren. 17 dagen vakantie en een indrukwekkende rondreis hier in Zuid-Afrika is voor mij meer dan genoeg. Het is tijd om naar huis te gaan.

Tot gau

Marritje