Dag 4 en 5 Drakensbergen –Zululand 26 en 27 september 2014

Een bus vol met “eenlopers” die regelmatig stoppen bij een “aftrekplaats”. Dat was de hilariteit van vrijdagmorgen 26/9 in de bus. Het Afrikaans is een geweldig taaltje, wat een woorden worden er gebruikt. Vrij vertaald: een bus vol met vrijgezellen die regelmatig stoppen bij een parkeerplaats. Als je toch de eerste zin lees, ga je toch hele andere dingen denken…..

Vrijdag, dag 4, was een complete reisdag. Het is dat wij als groep zijnde elke ochtend weer op tijd bij de bus zijn, wat elke keer weer gewaardeerd wordt door de reisleider. Dit zorgt er wel voor dat hij niet alleen maar het programma volgt wat in de gids staat, maar ons ook extra leuke dingen laat zien. Officieel bestond deze reisdag alleen maar uit reizen op snelwegen. Wij zijn daar regelmatig deze dag van afgeweken. Zo hebben we een stop gemaakt in Howick, bij één van de grootste watervallen van Zuid-Afrika. Voor mij is een waterval een waterval, de mooiste attractie die we daar zagen waren de tig schoolkinderen in hun uniformpjes. Prachtig om te zien. De volgende stop was in Durban, waar we bij Wimpy (soort Mc Donalds) met zijn allen een lunch hebben genomen en over de boulevard hebben gewandeld. Durban is de op 2 na grootste stad van Zuid-Afrika. Verder is het de belangrijkste haven. Durban wordt ook wel vaak Miami Beach genoemd, hoewel de big Zulu mama’s niet helemaal in het beeld passen. Uiteindelijk kwamen we, na een lange en vermoeiende reisdag in St. Lucia aan, waar we één overnachting hadden. Hotel was bagger, maar we hebben wel heerlijk gegeten in een leuk restaurantje in het plaatsje zelf.

Na tig (vliegende) mieren dood te hebben geslagen en na een behoorlijke, zweterige en korte nacht stond ik zaterdagmorgen, dag 5, 27/9 om 05.00 uur weer naast mijn bed. Vandaag stonden er drie excursies op het programma, waarvan de eerste om 06.00 uur begon, de gamedrive door Cape Vidal. Een giga groot natuurpark nabij St. Lucia. Hier hebben we in twee open jeeps dieren gespot. Twee van de Big5 zijn inmiddels gespot. De Buffel en de Neushoorn. Daarnaast hebben we Pumba gezien (je weet wel die wrattenzwijn uit The Lion King), pyama-ezels, rooidijkers, koedoes, impala’s, veel aapjes, pythonspoor, mestkever en nijlpaarden gespot. Bij een picknickplaats hebben we onder toeziend oog van vele aapjes ontbeten, even de wilde Indische Oceaan bekeken en op de terugweg nog op een ander strand in de zon gezeten en even lekker genoten van het uitzicht en de wilde zee. Het was een mooie gamedrive met veel foto’s en heel erg veel wind. Ik had mijn haar ’s ochtends vroeg niet hoeven te föhnen.  De wind was zo hard dat zowat al mijn krullen inclusief de verf er zowat uitwaaide. De wind was wat minder, maar de gamedrive was supermooi.

We werden bij een haventje in St. Lucia uitgezet. Daar werden we op een rondvaartboot gezet. Het spotten naar (wederom) hippo’s en krokodillen was begonnen.  En ja ook hier weer veel wind. Naast het spotten van vele hippo’s en een paar krokodillen hadden we ook nog het geluk om een visarend tegen het lijf te varen. Wat een grote vogel hé, daar moet je ook geen ruzie meekrijgen. Leuk boottochtje.

Weer in de bus gingen we op weg naar onze laatste excursie van de deze zaterdag. Een Zulu-voorstelling. De uitvoering vond plaats in een opgezette Zuludorp. Te vergelijken met het Openluchtmuseum in Arnhem. Je kreeg wel goed beeld hoe de Zulu’s vroeger geleefd moeten hebben, maar al met al vond ik het persoonlijk een beetje nep. Het was in mijn ogen een beetje te gemaakt. De dans en zang was daarentegen wel weer erg swingend en opzwepend.

Inmiddels was het achter in de middag en werden we naar onze lodge midden in de bushbush gebracht. En bij midden in de bushbush, bedoel ik ook echt midden in de bushbush.  Hoe kun je hier in the middle of nowhere een hotel bouwen?. Op het terrein waar wij nu 2 nachten overnachten, lopen de beesten gewoon rondom je lodge, de koedoes, impala’s etc. lopen hier gewoon rond. Dus het zal mij niets verbazen als ik morgen wakker word gemaakt door een koedoe.

Tis mooi hier hoor, echt, wat een land…….

Totsiens, Marritje